خدا را شکر می کنم که این فرصت را به من داد تا بتونم با فروتنی با ارزشترین درسهایی را که در طول بیست سال پرستش او یاد گرفتم را با شما در میان بگذارم. از روزی که خداوند مرا نجات داد، او همه چیز من بوده. من گمشده و نا امید بودم، او مرا نجات داد و به زندگیم هدف بخشید. طوری شکسته و خورد شده بودم که هیچ امید و راهی برای تبدیل و ترمیم خودم نمی دیدم، اما او مرا شفا داد و من را به اسم صدا کرد. اعتماد کردن به عیسی مسیح و پیروی از او بزرگترین تصمیم زندگی من بوده. و پرستش او در زندگیم بزرگترین افتخار من بوده است
می خواهم صحبتهایم را با کلامی که عیسی مسیح به زن سامری گفت شروع کنم
اما زمانی می رسد و هم اکنون فرا رسیده است که پرستندگان حقیقی، پدر را در روح و راستی پرستش خواهند کرد، زیرا پدر جویای چنین پرستندگانی است. انجیل یوحنا ۴: ۲۳
پرستش در روح به چه معناست؟
خداوند ما را با سه بخش مجزا در وجودمان آفریده است. جسم، جان و روح. بهترین راهی که ما می توانیم با خدا ارتباط برقرار کنیم ارتباط در روح است، زیرا "خداوند روح است." پرستش حقیقی زمانی صورت می گيرد که روح من با روح خداوند ارتباط برقرار می کند.
وقتی من پرستش را رهبری می کنم و یا در یک جلسه پرستشی هستم، به دو طریق می توانم خداوند را بپرستم. می توانم فقط با خواندن سرودها و برافراشتن دستهایم او را پرستش کنم و یا می توانم به کلمات با دیدی عمیقتر نگاه کنم و به معنی آنها فکر کنم و افکارم را بر خداوند متمرکز کنم. وقتی من سرودها را از صمیم قلبم و از اعماق وجودم می خوانم، در واقع آنموقع است که پرستش حقیقی شروع می شود و روح من به روح خداوند متصل می شود
وقتی مردم می گویند امروز نتوانستم پرستش کنم، چون صدای موزیک خیلی بلند بود، خواننده ها خوب نمی خواندند، کلیسا خیلی تاریک بود و یا کلیسا خیلی روشن بود. اینها دلایل واقعی برای پرستش نکردن خداوند نیستند. بلکه دلایل اصلی، موانع و مشکلات روحانی است که مانع پرستش عمیق خداوند در مردم می شود. برای داشتن یک پرستش حقیقی مهم نیست که کلیسا بزرگ باشد یا کوچک، تیم پرستش قوی باشد یا ضعیف، مهم نیست که بین سی هزار نفر در یک جلسه پرستشی باشید یا بین ده نفر در یک جلسه مطالعه کتابقدس و بدون هیچ ابزار موسیقی باشید
پرستش نه از طریق دیگران انجام می گیرد و نه در اطراف شما، بلکه آن در درون شما اتفاق می افتد. و هیچکس نمی تواند آنرا از شما بگیرد. مهم نیست کجا هستید، شما می توانید امروز اینجا در این کنفرانس پرستشی باشید و بتوانید به طریقی تازه و عمیقتری با خدا ارتباط برقرار کنید. و یا می توانید در خانه خود در حال شستن ظرف و همزمان در حال پرستش خدا باشید. اجازه بدهید مطلبی را به شما بگویم. عمیقترین، قوی ترین و حقیقی ترین پرستشهایی که من داشتم در سالنها و سکوهای بزرگ و در مقابل هزاران نفر با سیستمهای صوتی عالی و بینظیر نبوده، بلکه آنها در خانه خودم و یا در ماشین بوده، در حالیکه تنها داشتم رانندگی می کردم و به رادیوی مسیحی گوش می کردم
و این منظور اصلی مسیح است وقتی گفت: "زمانی می رسد، و هم اکنون فرا رسیده است که پرستندگان حقیقی، پدر را در روح و راستی پرستش خواهند کرد زیرا پدر جویای چنین پرستندگانی است."
انجیل یوحنا ۴: ۲۳
منتقل کردن چیست؟
زمانی که شخصی سرودی می خواند و یا صحبت می کند و یا متنی را می نویسد، در واقع او چیزی را به خواننده و شنونده منتقل می کند. در زبان فارسی ضرب المثلی هست که می گوید: "دل به دل راه داره" و این در عین حال که پیچیده به نظر می آید ولی به همین سادگی است
اگر شما به کسی گوش می کنید که عاشق مسیح است، شما بعد از اندک زمانی گرمای آنرا حس خواهید کرد و آن اشتیاقها در درون شما دوباره شعله‌ور شده و شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد. برای همین کلام خدا می گوید: "پس ایمان از شنیدن است ا
رومیان ۱۷:۱۰
به این ترتیب ذکر این نکته بسیار مهم است که بدانیم وقتی مردم به آهنگها و صحبتهایی که از خداوند نیست و از ارواح و نیروهای تاریکی است گوش می کنند می توانند تحت تأثیر آنها قرار بگیرند و به دشمن این فرصت را بدهند تا آنها را از آنچه که خداوند برایشان در نظر دارد منحرف کند. پس مراقب باشید که به چه چیزی گوش می کنید، چه می بینید و چه چیزی می خوانید، چون همه اینها می تواند بر شما تاثیرگذار باشد
شخصی ترین و عمیق ترین نوع پرستش کدام است؟
سرود خواندن و پرستش خدا در صبح روز یکشنبه باعث خوشنودی خداوند می شود. با این حال وقتی در خلوت و تنهایی خودتان با خداوند صحبت می کنید و برای او سرود می خوانید، در واقع این همان زمان و همان جایی است که شما با خداوند ارتباط برقرار می کنید. و آن مسح در همان جاهای مخفی و پنهانی و زمانهایی که در خلوت خود با خداوند می گذرانید جاری می شود. برای همین هم عیسی مسیح در انجیل متی باب شش آیه شش می گوید: "امّا تو، هنگامی که دعا می‌کنی به اتاق خود برو، در را ببند و نزد پدر خود که در نهان است، دعا کن. آنگاه پدرِ نهان‌بینِ تو، به تو پاداش خواهد داد
یکی از سوالهایی که در طول چند سال گذشته از من پرسیده شده این است که "چطور می توانم وارد خدمت پرستش و رهبری پرستش بشوم و؟" و پاسخ من به این سوال همیشه یک چیز است، "ابتدا برای چند سال خداوند را در خلوت خود، در جایی که جز خودت و خداوند هیچکس دیگری نیست، جایی که هیچکس دیگری جز خدا نمی تواند صدایت را بشنود، او را پرستش کن و اگر پرستش شما باعث خوشنودی خداوند باشد او در زمان عالی خودش، شما را خواهد خواند تا دیگران را در پرستش هدایت و رهبری کنید و اگر فروتن باشید و فروتن بمانید، او شما را بلند خواهد کرد." تعجب نخواهم کرد اگر بدانم که این پاسخی نیست که آنها می خواهند بشنوند، چون بیشتر مردم می خواهند خیلی تند و سریع به آن چیز و جایی که دوست دارند برسند. اما در ملکوت و پادشاهی خداوند کارها اینطور پیش نمی رود
بهترین طوری که می توانم اینرا توصیف و تشبیه کنم مثال عروس و داماد است. برای همین هم عیسی کلیسا را عروس خودش می خواند. آیا می دانستید وقتی یهودیان در عروسیها عروس و داماد را بلند می کنند تا بالاتر از دیگران باشند در واقع یک پیشگویی روحانی و نمادی است از روزی که عیسی مسیح و عروسش (کلیسا) یکدیگر را با فریادهای شادمانی در آسمان ملاقات خواهند کرد. همانطور که در اول تسالونیکیان باب چهار آیه هفده می خوانیم: "پس از آن، ما که هنوز زنده و باقی مانده‌ایم، با آنها در ابرها ربوده خواهیم شد تا خداوند را در هوا ملاقات کنیم، و بدین‌گونه همیشه با خداوند خواهیم بود" چقدر شگفت‌انگیز و زیبا است
وقتی اولین بار همسرم تُنی را در گروه کالج کلیسا ملاقات کردم، معمولا همگی گروه با هم بیرون می رفتیم و اوقات بسیار خوبی را با هم می گذراندیم و این فرصت را داشتیم تا همدیگر را بهتر بشناسیم. ولی بعدها وقتی شروع کردیم بطور رسمی همدیگر را ببینیم، من و او تنها به قرار ملاقاتها می رفتیم و آن زمان بود که رابطه، عشق و دوستی ما عمیقتر برقرار شد
عشق و محبت ما هم به خدا که همان محبت "آگاپه" است به همین صورت می باشد
من و همسرم چهار روز پیش چهاردهمین سالگرد ازدواجمان را جشن گرفتیم. و او امروز اینجا با من و در کنار من است. عشق واقعی، قبلا نوشتن نامه های عاشقانه و خریدن هدیه های هیجان انگیز برای همدیگر بود، اما امروز عشق واقعی یعنی بیدار شدن در نیمه های شب برای شیر دادن به کودکمان است تا شریک زندگیت بتواند کمی بیشتر بخوابد
طبق تجربه ای که من دارم، رابطه ما با خدا هم همینطور است. با یک شادی و هیجانی مطلق شروع می شود و روح و جان شما برای خداوند شعله‌ور می گردد. عطایا و هدیه های روحانی از خداوند دریافت می کنید، و زمانیکه عشق و قدمهای ما با او رشد می کند و عمیقتر می شود، آن موقع است که خداوند به ما اعتماد کرده و مسئولیت های بیشتری به عهده ما می گذارد و به ما اجازه می دهد تا با او از آبهای عمیق تری عبور کنیم. البته بعضی وقتها عبور از این آبهای عمیقتر می تواند به شکل مشکلات و سختیها، چالشها و آزار و اذیتها هم در کلیسا و توسط ایمانداران و هم خارج از کلیسا و توسط غیر ایمانداران باشد
پرستش چیست؟
پرستش روغن مسح شده ای است که از مذبح دل کسی جاری میشود که دائم در جستجوی قلب و اراده خدا است. بیشتر وقتها صحنه های نورانی و زیبا و سیستمهای صوتی گرانقیمت باعث خوشنودی مردم می شود، در حالیکه خداوند با دیدن کسانی خوشنود می شود که با فروتنی به حضور او می آیند و نیاز خود را به او می دانند. در اول سموئیل باب ۱۶ آیه ۷ می گوید: "انسان به ظاهر نگاه می کند اما خداوند به قلب می نگرد
وقتی عیسی گفت: "خداوند را با تمامی دل و جان خود دوست بدار" منظورش این بود که پرستش باید پرستشی خالص و از صمیم قلب باشد. پرستش فقط گفتن کلمه های درست و قشنگ نیست، بلکه باید آنچه را که می گوییم درک کنیم و بفهمیم. پرستشی که از قلب نباشد، اصلا پرستش نیست و هیچ ارزشی ندارد. و یک بی احترامی و توهین به خدا است
بله پرستندگانی که خداوند به دنبال آنهاست، مثل داوود دنبال قلب خداوند هستند. خداوند دستها و مشتهای لرزانی را که خالصانه به سمت او بلند می شوند را به دستهایی که برای نمایش برافراشته میشوند ترجیح می دهد. او چند کلمه واقعی را که از قلبی خسته جاری می شود را به هزاران کلمه ای که از صمیم قلب نیست و فقط خوانده می شود، ترجیح می دهد. بله پرستندگان حقیقی خداوند را در روح و راستی می پرستند,
شاید شما در گذشته از سختیها و آزمایشهایی عبور کرده باشید، شاید هم در آینده با مشکلات و چالشهایی روبرو بشوید. اما امروز ما می توانیم خداوند را تا زمانیکه نزدیک است جستجو کنیم و از او بخواهیم تا یک شروعی تازه، یک قلبی تازه، قوتی نو و مسحی تازه به ما بدهد. و امروز می توانیم از خداوند بخواهیم تا قلبی برای پرستش در درون ما بیافریند، قلبی که هرگز شعله اش را از دست نمی دهد. شعله ای که نه دنیای اطراف ما و نه شرایط و اوضاع و احوال ما نمی تواند آن را خاموش کند
-Elin Sarkissian